अमेरिका -३
इथे thanks giving नावाचा उथस्व असतो (इथे सगळ्याच गोष्टींचा उत्सव असतो म्हणा ), तर मी आज अमेंडाला (आमची रेसेपशनिस्ट कम ऍडमिन कम सर्वेसर्वा )विचारलं कि काय ग नक्की म्हणजे काय आहे हे ? महाराजांची (शिवाजी, एकच महाराज ) जयंती कधी? असं कुणी विचारलं कि मी कसा गडबडेन तशी ती गडबडली, मग म्हणाली , कि इसवीसन ... ते आठवत नाही पण युद्ध झाल्यावर जेव्हा अमेरिकन (अरे तुम्ही मूळ इंग्रज, हे मनात म्हंटल ) इंडियन्स (म्हणजे मेक्सिकन) आणि निग्रो जेव्हा एकत्र बसले जेवायला आणि ठरवलं कि लढाई बंद त्याला thanks giving असं म्हणतात .
म्ह्णून सगळ्यांनी काहीतरी करून आणायचं आणि खायचं एकत्र ..... म्हणून आज ऑफिसात सगळ्यानी काही तरी आणलं होत त्यात टर्की , बटाटे ,कॅनबेरी हवेत (मी व्हेज खाल्लं , मला टर्की आवडत नाही ), ते सगळ्यांनीं आणलं , बरं होत , (खोटं का बोला खाल्ल्या अन्नाला जागतो) सगळ्यानी उत्साहाने आणलं होत तरी लोक नऊ वाजता हजर होते , मला हा गुण आवडतो गोऱ्यांचा , लवकर येतात (आणि लवकर जातात). एक मुलगी सोडली तर सगळी मुलं आहेत तरी सगळ्यांनी आणलं होत , मिलिंद बागडे , म्हणजे आमचा मालक त्याच्या बायकोने पुलाव आणला होता आणि संयम , म्हणजे त्याचा भाऊ , त्याच्या बायकोने baked vegetables आणले होते मी, खूप हावरट सारखे ते खालल, खूप दिवसाने , घरच जेवण मिळालं म्हणून चार घास अधिक गिळले . तसा मी सगळं खातो हो, पण तरी भाताची ह्या भटाला अधिक ओढ .
No comments:
Post a Comment