Monday, November 12, 2018

अमेरिका -1

अमेरिका 

Naturally unnatural , मला ह्या लोकांना बघून मनात हे आल प्रथम दर्शी. सिमी ग्रेवाल किव्हा ह्रितिक कसे एकदम नैसर्गिक रित्या कृत्रिम आहेत तस. म्हणजे युरोपियन सरळ आहे , शिष्ठ असतील उगाच गळा भेट घेत नाहीत. 

हिथ्रोव आणि मुंबई विमानतळात एक साम्य आहे, सगळी लोक भररतीय आहेत , म्हणजे security तिकिट वाले , सफाई कामगार , फक्त दुकान निराळी आणि उगाच महाग . आपलं विमान तळ आता खूप छान आहे, ही लोक फार पळवतात आणि अमेरिकेत तर मैल भर कवायत केल्या शिवाय तुम्हाला विमान पकडायची परवानगीच नाहीये, म्हणजे वयस्कर लोकांना connecting विमानं पकडणं अशक्य. एक तर ५० एक मैल क्षेत्रफळात विमान तळ असत आणि असंख्य टर्मिनल. लंडन तस जुनं आहे airport, मोठं आहे (आणि महाग पण ), पण जून आहे, त्या साहेबा सारखच आणि शोभा डे सारख, वय झालंय नवीन लोक,  गोष्टी आल्यात ते मान्य करतच नाहीये आणि स्वतःला तरुण म्हणून घेऊन डाग दुजी करत बसायचं . साहेबाने बदलायला हवय .... असो 

अमेरिकेत मी इम्मीग्रेशन च्या बाईशी बोललो (म्हणजे ती बोलली , मी हो नाही असच म्हणालो ) , निग्रो होती , तेव्हा ती कडक वगैरे वाटली , मला काहीच विचारल नाही, म्हणजे का आलास वगैरे इतकच, उलट सुलट काही नाही . एक तर इथे आपल्याला सारखं का आलात काय करणार किती राहणार असं विचारतात, यूरोपात ते बरंय , नुसतं डेडली आडदांड माणूस असतो आणि एक टक बघतो बस्स ... मला जाम राग आला होता, पण मी ज्या मनस्थितीत आलो होतो त्यात मला वाद घालायचा न्हवता, नाहीतर एक तरी शाल जोडीतली दिलीच असती. 

मला अजून दोन विमान बदलायची होती पण ती  domestic होती, जितका त्रास इंटरनॅशनल ला दिला नाही त्या पेक्षा जास्त त्रास ह्या लोकाच्या security ने दिला, दोन्ही वेळा बाग उघडा एकदा पॅन्ट मध्ये हात घातला ... विचारू नका .. मी त्याला म्हणणार होतो कि अरे मुर्खा दोन खंड ओलांडून आलोय , पागल कुठला ... पण मी सुरवातीला 
Naturally unnatural म्हणालो ते ह्याच साठी ... ती domestic वाली बाई , उगाच have a great flight sweet heart म्हणाली , आणि उगाच कान्सास ला जात कुणी तरी वगैरे , म्हणजे एकूणच सगळ्यांशी असं बोलत होती, माझा आधीचा अनुभव इंग्रज आणि युरोपात जर्मन वगैरे इतकी सलगी अशक्य भारतात तर त्या air hostess स्वतःला विश्व सुंदरी समजतात आणि तुच्छ लेखतात आपल्याला .. ते एक येगळं आणि हे एक ... 

आपण ह्यांची कॉपी खूप करतो आणि ती अजिबात करू नये ... 







No comments: