Thursday, May 12, 2016

सापुतारा

सापुतारा 

गुजरातच एकमेव hill station अशी जाहिरात असते. आता कस  आहे न? एकदा दीक्षित च्या प्रेमात पडलात कि मग देसाई /  पटेल कितीहि सुंदर  दिसत असल्या  (अस समजा )तरी माधुरी ला तोड नाही.

म्हणजे थोडक्यात माथेरान महाबळेश्वर , आंबोली ही ठिकाण पाहिलं कि  मग सापुतारा जरा बेताचच वाटत. एक तर मी उन्हाळ्यात गेलो होतो . वणी हून सगळ्यात जवळच  म्हणून जाउन आलो. आमच resort  http://www.anandopalms.com   हे महाराष्ट्रात होत , एक सहा किलोमीटर अलीकडे गुजरात हून म्हणजे सापुतारा हून. दोन फायदे एक म्हणजे शाकाहारीच  खायची जबरदस्ती  नाही (मी शाकाहारीच खाल्लं, पण बंदी घातली कि मला चेव येतो ) आणी  मद्य (दारू)मिळते .

Resort तस   posh आहे (खिश्याला जरा जड आहे), पण एकदा आत गेलो  कि मग बाहेर यायची गरज नाही , जिम , swimming pool , billiards , chess, carom सगळच आहे .  rooms एकदम आलीशान परिसर पण सुरेख. अंगण आहे आणि त्यात झोपाळे लावले आहेत आराम खुर्च्या सगळ चैनीच सामान आहे . रात्री आराम खुर्चीत पहुडून मी चांदण  पाहिलं तसच आहे जस लहान पाणी होत, मुंबई मध्ये अस आकाश नाही दिसत म्हणजे एकदम एवढ सगळ एकत्र , मला आठवत लहान पणी आम्हाला संपूर्ण लोकल ट्रेन बघायला आवडायची म्हणेज आडवी, तेव्हा नऊच  डबे  होते , दहिसर पुला जवळ  दिसायची, एकदम सही वाटायचं  म्हणजे मोटार म्यान आणी  गार्ड चा डबा  एकदम दिसायचा , तस मला  आकाश दिसल अख संपूर्ण एकदम एका नजरेत, (ध्रुव तारा सोडल्यास मला काहीच  ओळखता येत नाही) मग त्यातला तारा कोणता ग्रह कोणता हे ओळखण्यात मस्त   वेळ गेला .

Resort च्या मागे एक  किल्ला आहे हातगड नावाचा, सहाला बंद होतो पण उन्ह खूप असल्यामुळे  रद्द केल जाण. वर जाते गाडी, मग पायऱ्या आहेत आणि आत तलाव आणि  टेकडी आहे . पण तिथे लोक दारू घेऊन जातात आणि फोटो काढतात हल्लीच एक माणूस selfie च्या नादात वरून पडून मेला अशी बातमी मला तिथे उभ्या असलेल्या माणसाने दिली तो बहुदा तिथला गार्ड असेल. तिथेच खाली शेवटच दारूच दुकान आहे, म्हणजे गुजरातला शिरायच्या आधी किव्हा सगळ्यात पाहिलं महारष्ट्रात आल्यावर त्या  मुले चंगळ असते तिथे .  

नाही म्हणायला एक दिवस मी सापुतारा बघून आलो पण गाव अगदीच छोट आहे पावसाळ्यात छान वाटेल, दुपार होती रण रणत  उन्ह , मग आम्ही एक थाळी खालली गुजराती (महाग वाटली मला 280 का काहीतरी होती) . एका आजी बाई कडून मग आम्ही straw berry घेतल्या काकडी कैरी आणि गवती चहाघेतला, ढीग भर दिला तीन दहा रुपयात . साडी गुजराती पण अस्खलित मराठी , दोन्ही भाषा येतात म्हणाली  border आहे न म्हणून. खूप हसरी होती बाई सून आणि नातवंड आहेत मुलगा गेला  म्हणाली , म्हणून एवढ्या उन्हात बसावा लागत नाहीतर घर चालणार कस? पण आनंदी होती बाई , बहुदा अशी माणसं आपल्याला मुद्दाम भेटतात  (का कुणी भेटवतो कोण जाणे) ही जाणीव करून द्यायला   कि एक वर्ष पगार नाही वाढला म्हणून आपण कटकट करतो ही बाई बघ (सत्तर असेल वय), तरी गाडा हाकते आहे आणि आनंदी आहे कंटालेली  कावलेली  नाही. आमच्या कुटुंबाने दोन आइस क्रीम घेऊन दिल  आजीला , एवढ मोठ बोळकं दाखून हसली, झाकण पण पुसून खाल्ल, गाडीच्या  आरश्यातून  बघितल तेव्हा तिने हळूच डोळे टिपल्या च जाणवल. इतके कष्ट तिला रडवू शकले नसतील पण एका दहा रुपयाच्या  आइस क्रीम ने डोळे ओले केले तिचे. सापुतार्याला जाण   सार्थ ठरल .  अजून काही तरी घ्यायला हव होत अस वाटल ......घेतल्या पेक्षा दिल्याने समाधान वाटत हे जाणवल.

तर सापुतारापाउसात  जाईला चांगला आहे, पण मुंबई हून उठून जाण्या इतकं  काही नाही एक तर हॉटेल चे दर दर मला हात गडच्या किल्ल्या पेक्षा उंच वाटले , केरळ ला निम्या किमतीत चांगल मिळाल होत हॉटेल. पण नाशिक/वाणी ला असाल   तर एक दोन दिवस हरकत नाही , अजीबात अपेक्षा ठेऊन  जाऊ नका, जे मिळेल दिसेल त्यात समाधान मना खरच सांगतो Enjoy कराल. 

 













Thursday, February 4, 2016

मुनिक - जर्मनी - 5

मुनिक - जर्मनी - ५

Munich day tour  small and  big  अश्या दोन टूर्स असतात इथे , म्हणजे   अश्या अनेक आहेत, पाई आहेत, काही specific आहेत आणि बाकी आपल्या normal मुंबई दर्शन असते तशी. small आणी  big अश्या होत्या म्हणजे एक बस तुम्हाला शहरात फिरवते हव उतरा  दर अर्ध्या तासाला एक बस  सोडा आणी ती पकडा अस  काहीतरी, पण अख्या युरोपात आहे हाच फंडा . मी ती लांब पल्याची  एक बस केली आधी एक प्यालेस पहिला (नुसता उच्छाद मांडलाय ह्या महालांनी), खूप आहेत इथे शहराच्या आत पण, त्यांचा एक वेडसर राजा होता (त्यात  नवल ते काय?)  , त्याने सगळी संपत्ती अश्याच  महालात उधळली , छान  आहे  म्हणा,  बाग वगेरे पण सुरेख, पण गड आणि महालात फरक असतो न? (म्हणून  महाराष्ट्रात उजाड आणि दुर्लक्षित  पडलेले गड आणि राजस्थानात महालात वसलेले पंचतारांकित  hotels) तसा मी एक महाल पहिला आणी मग लांब च्या बस मध्ये   बसलो , म्हणेज big टूर  वाल्या. ती बस तुम्हाला BMW museum, Olympic stadium आणी Alianz arena  मध्ये नेते. ही ठीकाण गावा बाहेर आहेत  त्या मुळे एक अर्धा तास लागतो. एक सांगायचं म्हणजे हे सगळ वैभव WWII मध्ये नेस्तनाभूत झाल होत, ह्या जर्मन लोकांनी हे सगळ पुन्हा बांधून काढल, म्हणजे साठ  वर्ष्यात सगळ उभारलं.



पहिला पल्ला BMW museum,  तीथे  अनेक गाड्या ठेवल्या आहेत सगळ्या BMW  आणी दोन Rolls Royce, शेवटी त्या दोन Rolls Royce गाड्याच सगळ्या बाकीच्या गाड्यांना  खाउन टाकतात . तुम्हाला हव्या त्या गाडी मध्ये बसू देतात (Rolls Royce मध्ये सोडून). मी हौस भागून घेतली तीच हौस भागवायला मी Mercedes Benz च्या एका मोठ्या शो रूम कम  museum मध्ये जाउन तिथे पण  बसून आलो. जवळ पास ५०० गाड्या होत्या, बहुतेक सगळ्या गाड्यान मध्ये बसू देतात. फोटो काढायला कुठेच बंदी नाही, फक्त फ्ल्याश लाईट मज्जाव आणी काही ठिकाणी video  shooting करू नका ही विनंती करतात, पण येउन बघत सुद्धा नाहीत, विश्वास खूप ठेवतात ते  मला एकूणच युरोप मध्ये जाणवल आणी अवडल सुद्धा. तीथे आत एक दुकान पण आहे, छोट्या गाड्या ,T Shirts    वगेरे आहेत पण BMW गाडीला साजेश्या किमतीत आहेत ह्या वस्तू , त्या सुद्धा  नुसत्या बघून मी बाहेर आलो, समोरच Olympic stadium आहे, अजून सुस्थितीत आहे ते लोकांना वापरायला ठेवल आहे ते आता, आत सुंदर तलाव आहे , फिरायला खूप मोकळी जागा आणी मधेच एक उंच tower आहे, त्याच तिकीट काढायचं आणी त्याच्या वरच्या मजल्या वरून सगळ मुनिक दिसत , ठीक आहे , म्हणजे ऐफेल टावर वरून जर तुम्ही प्यारीस पाहिलं असेल तर मग बाकी सगळ ठीकच  वाटत . तिथे बागा आहेत खूप आणि फिरायला खूप जागा आहे, स्वीमिंग पूल आहे. ती घर जी त्या वेळेला त्या खेळाडून साठी बांधली होती तिथे आता लोक राहतात. तिथून ती बस जाते अलायन्झ अरेना मला पाटील  म्हणाले होतेच की आवर्जून बघा आणी भाचा माझा , म्हणून मी  म्हणल  जाउन येऊ, तर तिथे आत गेल्यावर समजल कि  त्यांची एक टूर असते (12 का 15 युरो  घेऊन )   पाऊण तासाची , पण माझी बस जी होती ती अर्ध्या तासाने होती, तिथे एक खडूस माणूस  होता म्हंटल मधून जाता    येईल का? नाही म्हणाला,  तिकीट   काउनटर वर  माणूस माझ्या कडे बघत होता, मला म्हणाला काय झाल ? माझी व्यथा सांगितली, सोप आहे म्हणाला इथून 500 मीटर वर  एक स्टेशन आहे  सोडा बस,  शेवटची आहे  ती मी म्हणालो ,  अस पण ती तुम्हाला परत नेणार  शहरात हे बघून घ्या इतक्या लांबून  आला आहात तर, अस म्हणाला . माझ्या कडे  असहि ट्रेन च डे  तिकीट होतच, तो म्हणाला चालेल हे, तुम्हाला थेट तुमच्या स्टेशन ला सोडेल, नाहीतरी बस काय तुम्हाला मधेच सोडणार तिथून ट्रेन करूनच जाणार,   देऊ का तिकीट? आणी  मस्त हसला . पण खर सांगतो मी ती टूर घेऊन खूप best काम केल . जी  माहिती मला मिळाली त्या वरून अनेक गोष्टी मला समजल्या, म्हणजे एकूण जर्मन माणसा बद्दल, खेळा बद्दल , एकूणच. मी काय फार फूटबॉल  fan नाहीये, म्हणजे  आवडतो पण वेड   नाहीये, पाहिलं प्रेम क्रिकेट.  पण त्या दिवशी फुटबॉल बद्दल खूप कळल आणी   क्रिकेट पेक्षा तो खेळ किती  मोठा  आहे  ते पण समजल.


एक गाईड आपल्याला त्याच्या बरोबर stadium फिरवतो आणी मग सीट्स किती, किमती काय? home आणी away च सिटींग कस वेगळं असत का वेगळ असत? त्यांच्या  मारा माऱ्या कश्या होऊ   शकतात  म्हणून दोघान मध्ये एक उंच भिंत कशी बांधली, एक  गम्मत म्हणजे ते stadium,  स्टेशन पासून अर्धा किलोमीटर पेक्षा जास्त अंतरावर  आहे, ह्याचा कारण अस कि  म्याच संपली कि लोक चालत जातील आणि त्याचं ब्लड प्रेशर normal होईल. किमान 500  मीटर चालला माणूस कि त्याची body cool down होते हे त्याच्या मागचं  logic.  म्हणजे बाहेर जाउन लोक  मारामारी तोड फोड करणार नाहीत. तिथे क्लब म्याचेस पण अंतर देशी पेक्षा  जास्त हीर  हिरेने खेळतात..TSV 1860 München, Germany national football team, FC Bayern Munich ह्या तीन टीम्स इथे खेळतात , म्हणजे ही होम टीम . इथे दोन होम टीम्स आहेत हे इथल वैशिष्ठ, जर्मन  टीम खेळते ते नॉर्मल आहे.


मग ते  गवत कस वाढवतात (कारण अधिक काळ  थंडी आणि अंधार, गावात वाढणार कस) लाईट कशे लावतात, ते ड्रेसिंग रूम कस असत आणी इतर  बरीच माहिती, अगदी सगळे बारकावे, म्हणजे  जर तुम्ही अगदी die hard football fan असाल तर फारच  मज्जा येईल. अगदी त्या गवताला हात लावायला पण दिला (म्हणजे अगदी Lords वर पीच ला हात लाऊन अम्पायर च्या जागी उभ राहण्या सारखं  ) मग आम्हाला बाहेर नेउन त्या stadium च आवरण दाखवल आणि त्यात काय वापरल आहे हे सांगीतल,  लाखो रंगाचे लाईट लाउ शकतो अस म्हणला  कारण सगळ computerised आहे , पण  एका वेळेला एकच  रंग allowed आहे कारण बाजूला highway आहे आणि लोकांना त्रास होईल (एकदम  भारी, लोकांना त्रास  म्हणजे आपल्या करता विनोद आहे)  अगदी   छोट्या छोट्या गोष्टींचा  बारीक विचार केलाय, अगदी बेसिक पण त्याच फार महत्वाच्या असतात.



सगळ   बघून/ऐकून  झाल्यावर, मग मी पायी चालून त्या स्टेशन वर  गेलो, गाडीत बसल्यावर तोच गाईड भेटला, student होता, sports मधून degree  होता, दिवस भर हे काम मग कॉलेज, ट्रेन ने ये जा, football खेळायचो म्हणाला, पण लक्षात आल कि आपण देशा करता नाही खेळू शकणार , मग हे सगळ्यात best. आणी सगळ्यात चांगल म्हणेज हे मैदान,  ते players, सगळ्यांना जवळून  बघता येत, फक्त फुकट पासेस  मिळत नाही म्हणाला.  football खेळतात का India मध्ये मी  म्हंटल हो हल्ली तर TV मुळे   मुल सगळ्या म्याचेस बघतात पण, पण आम्ही क्रिकेट जास्त आवडीने खेळतो आणी  बघतो  (उगीच आपलं  टीम टीमा वाजवायचा म्हणून ) कारण  ह्याला आपण क्रिकेट बद्दल  काय पण (आणि काहीही )सांगू शकतो, football मध्ये ह्याचा पाय कोण धरणार?

तो माझ्या दोन स्टेशन आधीच उतरला, त्याला पुन्हा एकदा माझ तिकीट दाखवल आणि खात्री  केली (सवय), तेवढ्यात एक जीन्स मधला माणूस लोकांना काही तरी विचारात विचारात माझ्या दिशेने येताना दिसला, TC होता, छाती धड धड करत होती म्हणून मला समजल कि TC अश्णार घाबरत त्याला तिकीट दाखवल, काहीच न बोलता त्याने मला परत दिल तिकीट (सुटलो ) . तेवढ्यात तो वेगाने दारा पाशी गेला आणि एका मुलाला तिकीट विचारल, तसा तो मुलगा ब्याग चाचपडायला लागला, दार उघडताच पळाला आणि तेवढ्यात दुसऱ्या दारातून आजून एक धीपाड  माणूस धावत आला आणि त्या मुलाची गचांडी धरली आणि धरली म्हणजे अगदी  दाब्लाच त्याला भिंतीवर, चिरडून मेल असत ते, एका  क्षणात त्याला उलटा  करून त्याचे हात धरले आणी गाडी पुढे गेली .

डे पास सहा का काही तरी euro चा आहे आणी दंड 35 euro, मी पाहून ठेवल होत  आणि तसेही माझ्या कडे 100 euro होते, सेफ्टी साठी सगळ बघून ठेवतो मी.

माझ स्टेशन आल्यावर मी उतरलो, ताठ मानेन माझ्या hotel कडे निघून गेलो .....